Korktuğum yağmurlarda götürdüğün ellerim ve bakışının talan ettiği yerlerimle

Yanına sayı gelince anlam ifade eden bir sıfır gibiyiz

Sensiz hiç'iz..Senle binlerce

gül kurusu

Gülkurusu yabansarısı
Dokundukça uzaklaşıyor
Artık yabancı birisi
Dün bütün dün bugün ancak yarısı
Ne yaparsan yap yaşanmıyor
İlk aşklar gibisi

Hani kırılınca susardın
Bense hiç yaklaşamazdım gözlerine
İstememe rağmen

İnandıklarımız vardı
Taptaze başlardık yeni günlere
Hiç çekinmeden

Hani görüşmeden duramazdık
Konuşurduk hiç susmazdık
Saatlerce sıkılmadan

Tüm dünya senin kadardı
O da zaten bana yeterdi
Başka birşey istemeden
Tanıdık bir hikayeyi anlatır şarkılardan biri.Saçlarım parfüm kokar.Anlık öfkelerimi kaldırıcam şerefine bu gece.Ölümü kendime yakıştıramayacak kadar güzelim senin bildiğinin aksine.Kum saati kırılmadı.Bir zamanlar evet tüm dünyam senin kadardı.Sus dediğinde sustum.Yüzümü okşadığında kızardım.Baktığın yerde görmen için vardım

Dokununca kırılmam.Sussam bile sessizliğimi paylaşmam.Kırdığında parçalarımı yerden toplamaya uğraşmam.

Sokakta şarkı söylerim ben.Kaldırımda midye yerim.Karanlık sokaktan geçerken ağlarım.Sevgimin hesabını tutmam.Ona sevdiğimi bile karıştırtmam.Karşımdakinden öteyse sevgim büyüklüğünü kaldıramaz herkes bilirim.

Başka da bir halta yaramam.İtinayla severim.Saçlarım sevdiğime kokar çünkü sadece.

istanbul

Nevrotik bir adresin yokuşunu çıktıktan sonra inerken için "hop" eder ya.Öyleyim.Bakma yüzümü çevirdiğime,ben kalbi ellerinden büyük biriyim.

İstanbul..Ardımdan su dökme.

Özle gülüşümü.

Kırmızı.Duman.Altmış saat.
Unutma sen değil,cümlelerimdir besleyen ömrümü.

"üşüyor içim..al koynuna"

..sen bana öyle baktın..ben hayatımda öyle ağlamadım..

İçime işleyen bir bakışın vardı deli gibi üşüten unutamadığım.Damlalar döküldü kendiliğinden toplayamadım.Uykusuzluğumla inadım dövüşürken istesem de arayamadım.Paramparça kaldı ayna ellerimde.Ben çok uzansam da geri çekildin tutunamadım.

Ben sen üzüldüğünde haberim olmasa da,nerde olursam olayım hissederim aynı ruhtan birisini taşıdığımdan.Alabora oldum darmadağınım.Bir gecenin sabahını seni özlemekten göremeyeceğim.Gözyaşındaki tuzun kirpiğine değişine kurban olayım.Dokunmasan da ruhuma,ben seni içimde taşırım.

Bir gece rüya gördüm uyanamadım biliyordum sen doğru yerdeydin.Bazen öyle uzak duruyorsun ki unutuyorum nasıldım kollarında.Dünya böyle değildi ve ben yorulursam da tutmazsan diye korkuyorum.Beni sevmediğini bildiğimden "üşüyor içim,al koynuna" diyemiyorum.Bir gün gideceksin "dur" deme hakkını bana vermezken.Omzumu yaslayacak limanım sensin,fırtınan bile benim diye söyleyemiyorum.

En zor anında aramak için aklına gelen ilk kişi,karşılıklı midye dolma yemeye gidebileceğin sokakta dolaşıp deniz kenarında kaldırıma çöküp soğuktan sarıldığın kız ben olmak isterdim

Keşke sana yeterli olsaydı ama değil biliyorum seni sevdiğimi söylememin.