23.11.2013
'düldül'
Bana içinde bulunduğum anı hatırlatan tek insan. Ne yarını, ne de geçmişi. Hiç şüphe etmeden, hiç acı çekmeden, hiç ölçüp biçmeden, hiç ince elemeden hatta sık dokumadan. İyi ki varsın.
11.11.2013
anlatalım
Uykusuzluğun
getirdiği saçmalamayı özledim. Çünkü ayıkken aşık olunmuyor. İnsan
kazanacaklarıyla kaybettikleri arasında kalırsa kendini bir seçimin
ortasında buluveriyor, doğru. Ben sırf bu yüzden hep ateş etmeyi seçtim.
Kararsız kalmaktansa derin sularda boğulmayı. Cesaretim, bana bir insan
kazandırmadı evet. Ama kendimi pekala bulabildim. Kazanmak için
haketmen gerekmiyor, emek vermekte bir çözümdür; anlarsan eğer.
9.11.2013
yine tek !
yeri hep belli olanlardandım ben.
merhametimle kurtuluşum arasında bir seçim yapmak zorunda kaldım.
insanlığımı seçtim.
aynada kendimi suçlamamam gereken temiz bir yüz bırakmışım.
haberim yok.
merhametimle kurtuluşum arasında bir seçim yapmak zorunda kaldım.
insanlığımı seçtim.
aynada kendimi suçlamamam gereken temiz bir yüz bırakmışım.
haberim yok.
6.11.2013
gel.
Sevdiğimde
söyledim hep, kızdığımda. Gittiğimde en çok da. Yolcu da ben oldum
karşılayan da. İnsanın yüreği kocaman olunca, düşmekten de korkmuyor. Velasıl ben geliyorum demek önemlidir, gel demekten. Ben
ektiklerimden memnunum biçemesem bile. Çünkü en azından mutlu olmayı
denemişim. O yüzden düşsem de yerine yepyeni umutlar ekerim, o kadar !
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)