Başladığı hikayelerin sonunu bilemeyen yazarlar gibiydim-ki ispatıdır-Sana aşık olacağımı en başında da bilememiştim..Bildiğim herşeyi unutup seninle başlarken kimseyi sana benzetmemiştim..Sanırım yanımda oturan çocuk gibi rüzgarda gözleri sulanan;metro geçerken korkup çığlıklar atan bir oğlan çocuğum olsun istemiştim..Oysa ben senden önce erkek çocukları da sevmezdim..
Bir gece ansızın dokundum anlamadın ama rüyandaki bendim..Kalbin boş mu dolu mu sormadan içeri girdim..Bazen sessizliğim ölü evine benzedi Bazen sesli düşünüp çok içerledim..Galiba seni ben ekmeği suya bandırır gibi ruhuma yedirdim..
Saat sensizliği çeyrek geçiyorken Şimdi:
Mecnun pes edip kum saatini çevirdi..Leyla onu tuttu ama kırıldı şişe..Yetişemediyse de devam dedi.Galiba herşeyi yaktık..Biliyorum çok yazık olucakh küllerimizden doğamazsak geri..