Başımı otobüs camına yaslayarak izlediğim karanlık bir yolun içimdeki izdüşümün hesaplaşma anında gözümü kırptım
Sen izlerimi bana inat silmeye çabalarken parça parça kırıldım
Dokunma..Sırtını çevireceksen ben sana yaklaştıkça..
Düştüğümde de sen tutma
2 yorum:
birkaç gün önce tesadüf eseri bu sayfayı gördüm.Kısa kısa olması tüm işlerden sonra şekerleme gibi geliyor bana.Sık kullanılanlara ekledim.Hergün bu bölüme de gazete okur gibi bakama gereğini duyuyorum.Yazdıklarınızı "gözünü kırpma ,düşerim"neden bilmem gözümde canlandırma gereğini duyuyorum.Bu yüzden de bir kaç defa okumam gerekiyor.yazmaya devam edin diyorum.Ama niye hep karamsar demeden de edemiyorum.Birazcık da aydınlıksar olsa,yaşama sevinci verse,çok mu bencilce olur bu istek bilmem.Yazmaya devam edin...
kum..
kimsin necisin nasıl bir tesadüfün eserisin bilemiorum ama uzun zaman sonra böyle bir yorum almak çok hoşuma gitti..
yazdıklarımın tamamı böle karamsar değil sıkı takip edenler biliorlar.sanırım duygusal açıdan da bir tuhafım bu aralar.onun etkisi olsa gerek.kendim defalarca okuorum ve başka birilerininde benim gibi heyecanla okuduğunu bilmek harika bir şey.
ben yazmaya devam edicem nasıl soluk alıosam..sen de okumaya devam et..gözünü kırpma..belki başkaları düşer gözlerinden..üşenme sakın.yorulma hayal kurmaya..
cokh teşekkürler..
Yorum Gönder