Mutlu olmak için hayata rest çekmesi gerekiyorsa pervasız olmalı insan.Bir sevdiğimin kokusuna dayanamadım bu hayatta bir de çikolataların.Bu güne kadar ikisinin de tadına bakmaya kıyamadığımdan çürümeye yüz tuttu duygularım.Duyguların kantarında aza yer yok.Ya hep ya hiç.
Soğuk sıcağa değdiğinde can bulurken
Ürkek duruyorsam zamanla birlikte hayatın karşısında hala
Korkmamalı,bu güvercin uçmalı bembeyaz yeniden...
söz vermiştim bu yazıyı yazmak için,tuttum.çikolatalar çok güsel olduklarından kıyamadım yemeye.çok teşekkür ederim der bucu'm..
8 yorum:
incelik kokuyor bu yazı; ama çok riskli ya hep ya hiç kuralı, bir bakarsın günün kazananı kalıverir ortada elleri bomboş!
belli de olmaz; kaybetmek bazen kazanmaktır.
Hayırlı işler usta :)
sana inanmıyorum ya!!!
o çikolatalar enfessstirlerdir! nerden buldun onları çabuk adres ver! malum yakınız! :DD
ayrıca ve ayrıca konuya dalarsak şayet...
diyorum ki!
sonucunda ne olursa olsun, ille de siyah-beyaz! ya hep ya hiç!
VE BENİM EN SEVDİĞİM RENK İŞTE BU NEDENDEN GRİ!
bu kadar da çelişkiliyim!
sonuç olarak, hatuncan, "güvercin" mi diyoruz?
güvercin misin uçurtma mı kuş mu böcük mü karar versene burcyni! :D
"güvercin"in beyazlığı,uçurtmanın özgürlüğü:)
bucu'm .. bitter karaı çikolatalarla hepken ben, çürümeye bıraktığını sanıosun sen. halbuki beyazı seçtin görüceksin.
kızım var ya süpersiinn..benim de duygularımın kantarında aza yer yok,olmadı da...ama fren yapmayı öğrenmeli insan,gazı kesmeyi bilmeyi..rölantide gitmeli hayat..
en siyahından bonibonlaşasım var :/
Yorum Gönder