Yağmurun sırtladığı çocuklarız biz.
Bizi ne benim gözbebeklerimdeki sağanak ıslatır, ne de senin başı boş esintilerin.
Aşina olduğumuz ayrılıkların rüzgarı değemez tenimize.
Yalın ayak ruhum aşka yürür.
Güneşin öptüğü çocuklarız biz.
Yıkık köprülerin altından topladığı bir avuç suyu toprağa içiren.
Bizi ne benim sıcaklığım eritir tek başına, ne de senin küllerin savurur.
Bizi semadan yağmur olarak düşen aşk,
topraktan alıp içinde büyütür.
...
