Yağmurun sırtladığı çocuklarız biz.
Bizi ne benim gözbebeklerimdeki sağanak ıslatır, ne de senin başı boş esintilerin.
Aşina olduğumuz ayrılıkların rüzgarı değemez tenimize.
Yalın ayak ruhum aşka yürür.
Güneşin öptüğü çocuklarız biz.
Yıkık köprülerin altından topladığı bir avuç suyu toprağa içiren.
Bizi ne benim sıcaklığım eritir tek başına, ne de senin küllerin savurur.
Bizi semadan yağmur olarak düşen aşk,
topraktan alıp içinde büyütür.
...
6 yorum:
"bir aşk" oluverdi aşinalık,
esir-i gurbetiz biz, senden özge aşinamız yok,
dönüp duran bir semazeniz işte o zaman...
güzel
(bu yazı için değil sade)
çok tuhaf.ilginç.güzel.
ya da hiçbiri...
ama tebrikler.
nice pic God bless you
cok güzel bir blog olmus emegine saglik :)
gurbet sohbet
çok güzeel
Yorum Gönder