"Kalbim; sen benim yegane efendimsin"

Bazı şarkılar adamı baştan çıkarıyor sevgilim.
Kelimelerle cilveleşmek inadına.
Oysa benim biriktirdiğim cümlelerimin, büyütmek istediğim aşkın, zamanla koyulaşan acımın bir tarafı öksüz hep.
Hissizleşememek ne garip.
Vicdanım zamanın boynuma geçirdiği bir urgan.
Çekiştirdikçe yaşamaya yakın duruyorum.
Ölememek ne garip.
Oysa benim kalbimin okşanılacak,suskun sözlerimin dinlenilecek, sakladığım parmak izlerinin bir tarafı yarım hep.
Umutu giyinebilmek inadına.
Yorgunluklarımızdan çok aşkımız dilleniverse.Koklasam.Öpüşmeler sığmasa dar vakitlere.Benim eksik yanım sensin.Tamamlasana sevgilim.Çünkü

Bir kasık sıcaklığı.

Bir matem sakinliği.

Bir kapı aralığı…..kadardı hayat.

Hiç bir şey olamadım ama Büyüdüm “insan” oldum bende.
Aferim bana. Bir yanım eksik yine de..

Sensizleşememek ne garip.