tabi ki hiçbir şey tesadüf değil ..

ben bir insanı 'sıradaki şarkı onunla benim için gelsin' diye içimden geçirdiğim her an kadar seviyorum

ikimiz değil ama onunla ben
o yüzden her akşam radyo dinlerim
ve bunu ona hiç söylemedim

İliklerimde hissediyorum şiddeti.Kavga etmek, barışmak için tek kaçınılmaz yol.Lakin nefrete dönüşmesi muhtemel sevgilerden bu benimkisi !

ne sen beni unutabilirsin ne de ben seni

“..başkalarında hata ve kusur olarak gördüğünüz şeyleri kendinizden tanıdığınızı fark etmeye başladığınız andan itibaren vedalaşma başlıyor insanın hayatında bence.Birini hayatınızdan çıkarma bitiyor.Darılma, kırılma.Çünkü onu kendinizden tanıyorsunuz.Oradan bir önce ya da sonra geçebilirsiniz ama neticede insanlık halleri bunlar..Kimseden sonsuza kadar vazgeçecek güçte bir gerekçe yok hayatta. O 

kadar paylaşılmış şeyin üzerine ne kadar büyük bir hata yapmış olursa olsun illa ki bir geri dönüş noktası olması gerektiğine ve birini sonsuza kadar reddetmek gibi bir ilkelliğin insan hayatından çıkması gerektiğine inanıyorum ben..Ben kimseye küsmüyorum küsemem..O anda hissettiğiniz şey, o andaki gerçeğiniz.O sırada asıp kesiyor insan ve sonsuza kadar söylediği sözün arkasında durabileceği bir şey değil hayat.Gel-gitleri var.O yüzden ben git derken de samimiydim dön derken de.”

Sezen Aksu

Birini sevmek

İnci tanesi gibidir aslında.Kıymetli ve belirsiz insan duyguları.Deşmediğin sürece anlayamıyorsun sevgisini.Söylemediği vakit kırılıyorsun.Halbuki farkında olduğun sessizliklerim çağırıyor seni.İçimden kalabalık şehirler geçiyor.Her biri sana dolanan düşünceler.Aklımı koydum önüme.Bıraksa gider misin dedim kendime.Bıraksaydı da gitmezdim.Birini sevmek, gözü kapalı yolculuk yapmak gibidir.Yanınızdakiyle nereye gideceğinizi bilmeden ona omuz yaslamanız.Güven gerekmez sevmek için.Anlamayabilirim.Sen yine de içinden dök diline.Çünkü içinde dolaştıkça ben düşmem hiç bir yere.

kahve kokusu

Zamanında kaybettiklerime inat, Karşımda duran yudumladığım kahve fincanınla; geçmişinde yanlış duraklarda inen bir yolcunun pişmanlıkları yok .Yolcuyum çünkü ben.Tamamlayamadığım yolculuklar şevkimi kırmıyor inandığımdan elbet bana da ait bir durakta birinin beni kolumdan tutup çekeceğine.Üzülmen için önce sevmen gerekirdi beni.Sevmek bir tercih meselesidir.Hoş, üzülme de zaten.Çünkü Sensiz içimdeki

ayazlar yerini bahara bırakmak üzere.

Doldurduğum gibi boşaltmasını da bildim sana verdiğim değeri

Yerinde esen küllerin rüzgarında üşütmen artık ilgilendirmiyor beni.

-Engel olmasam da bu gece canım anımsamak istemiyor seni:)-

saçlarım..

Hecelerim ve ben parçalanan yerlerimizden toplanabilirdik.

Bir sokak ayazında, bir lamba ışığında

Bir kalp atışında birikmeseydik..

aklımın dağınık odaları

Islak bir şehir geçiyor gözlerimden, Sen yoksun.

Soruyorum içime yağan bu yağmur neden?

Ah Kalbim

Olanla yetinmek acizliğin bir göstergesi gibiydi.Hak ediyorsan daha fazlasını istemediğin sürece hayat sana o şansı vermiyor.Elbet bir gün düzelecek diye bekleyecek kadar zamanın yoksa mesela.Ve daha acısı düzeleceği de yoksa söke söke alırım diyordum.Hem sen bütün kanatlarımı kır.Sonra bana uç de.Belki ben sürüne sürüne de ilerlerim ama ya yetişemezsen sen bana..

O kısmını da Tanrı düşünsün.Alnıma yazarken malzemeden çalarken iyiydi.Aşk olsun sana..

"kalbimin zarif efendisi"

Yaşadığım onca şeye rağmen beni ağlatanın kıymet verdiklerimin üzülmesi olmasına şaşırmıyorum

Vicdanla aşkın kesiştiği her noktada bir şeyler düşmüştür içimden
Her seferinde daha güçlü
Her seferinde daha aşık
Her seferinde daha ben gibi olan herşey
Yüreğimin tam ortasından geçen şarkılara sığar
Ben hayatı zor, yüreği temiz, vicdanı hür bir insan
Ben ki kalbi her seferinde daha çok çarpan bir kadın
Sen kalbimin zarif efendisi,yol arkadaşım, can yoldaşım
Zamanın çarkına asılı kalan kalın bir kitabın bitirilemeyecek cümleleri gibiydik seninle.
Sayfaları sustukça çoğalan, yarım ve aynı zamanda iki kişilik.
Ayrıyken bir, birlikteyken ayrı olamamak gibi..
Kalbine beni sığdıramamana, sensizken daha mutsuz oluşumu anlayamamana, bu kadar koşulsuz sevilmeye alışık olmayışına
Hiç darılmıyorum çünkü
Gerçek olan tek şey var ki
Sevmediğini biliyorum beni..

Seni görmek kendimi görmek demektir

Başına buyruk duygularının peşinden giden her kadın kadar cesurdum
Gözlerimin içine baktığında kendini görebildiğin kadar vardım hayatında.
Zaten aşk bir vazgeçememe hali değil midir
Değildir aslında
Aşk kendinden çıkıp karşındaki olabildiğin kadar seninledir

Bir akşam üstü seninle otururken farkettim ayrılamayacağımızı
O kadar şahane bir andı ki sana anlatamam..
Beklentisizdin, savunmasız..Ve ben tüm zaaflarımdan çıplak.
Saçlarım örttü ikimizi.Bir çay doygunluğu oldun bana, bir sıcak güneş batışı..
Pencere önü çiçeği'n oldum ben de.Su ve güneş sundum sana.
Sana benim gözümden seni anlatamayacak kadar derinimdeydik.
Birilerinin birbirimizin yerini alamayacağı kadar müthiş bir gerçeğin tam ortasında.
Sen kokumu tarif ettin sözcüklerinle.
Dengeli bir sevgiydi bizimkisi.
Huzurundum ben senin, belki hiç yakalamayacağını sandığın mutluluğun.
Ayağımıza dolaşanlar beni üzmemek adına koyduğun o barikatlardı
Aldırmadım çünkü ben

Bir sözünle kilometreleri yakınlaştıracak kadar deli bir kadınım 
Hayatında zamanın mani olamayacağı kadar yerleşik.
Bir gün aradığımız şeylerin aynı olduğuna inandığında mutlu olacaktık.
Zaten aşk yaraları demledikten sonra elimizde kalanlar değil midir
Değildir aslında.
Sonsuz aşk bir iğne bir iplikle birbirinin acısını kapatabilmektedir
..

dün güldüm, çok ağladım, heyecanlandım, üzüldüm, sustum ve çoğaldım.. o kadar çok büyüdüm ki bir gün içerisinde, sonra dönüp kendime baktım.gördüğüm şey mucize idi.sonra uyudum, uyandım ve ben hayatımda hiç bu kadar huzurlu bir gecenin gündüzüne uyanmadım..