Zamanında
kaybettiklerime inat, Karşımda
duran yudumladığım
kahve fincanınla;
geçmişinde
yanlış duraklarda inen bir
yolcunun pişmanlıkları
yok .Yolcuyum çünkü
ben.Tamamlayamadığım
yolculuklar şevkimi
kırmıyor
inandığımdan elbet bana da ait bir
durakta birinin beni kolumdan tutup çekeceğine.Üzülmen
için önce
sevmen gerekirdi beni.Sevmek bir tercih meselesidir.Hoş,
üzülme de zaten.Çünkü
Sensiz içimdeki
ayazlar yerini bahara bırakmak
üzere.
Doldurduğum
gibi boşaltmasını
da bildim sana verdiğim
değeri
Yerinde esen küllerin rüzgarında
üşütmen artık
ilgilendirmiyor beni.
-Engel olmasam da bu gece canım
anımsamak istemiyor seni:)-
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder