Ben sana içimde yağmurlar biriktirdiğimden beri ısınamıyoruz
ikimizde.
İçim hep ıslak.
Kelimelerim sessizliğine dökülüyor, toplamıyorsun.
Sabah olsa da üstümü örtsen diyorum bazen.
Mücadele içinde gözlerin nefesimde, saçların ellerimdeyken bile
Ördüğün barikatların ve sen.
Oysa ben senin elindim, sen benim kolum.
Üstümüze kapanan dilsiz kapılar, söylenmeye cesaret
edilemeyen şarkılar, içimde nereye koysam
da sığdıramadığım özlemimle büyüdük biz.
İkimiz.
Ve vazgeçmek zor, yerime başkasını koyamayacağını bilmen
kadar.
uzun yol arkadaşım, sana hoşça kal derdim ama
vedalar doğru değil der bir şarkıda..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder