"koyu kırmızı" !

Küstürülmeye çalışıldığım zamanlara inat insanlara kırılırım ben ama yine de kalemimi kırmam.

İşte o yüzden aklımdan,yüreğimden geçeni yazabilecek cesaretim var benim,tıpkı sevince o insanın karşına geçip söylemek gibi bir huyum.Yazdıklarım bir kişiye yönelik veyahut değil,ne önemi var_? Kendi rengini saklamadan,kendi görüntüsünden kaçmayan kaç kişi kaldı ruhunu bu dünyaya bırakan.Diyelim ki sadece bir kişiye_? Ne mutlu ona.Yazabileceğim ve ona yazabilecek biri var demektir.Şeffaf olan bir ruhu elleri kirli olan ellemesin.Zira parmak izlerinin iade edildiğini görmek kişiyi incitebilir.
Senelerdir insanlığımı taçlandırmakla uğraşıp geldiğim bu noktada benliğimden vazgeçecek değilim.Ne sevmekten ne de cümlelerimin içini aşkla doldurmaktan utanacak biriyim.
İyi ki yazıyorum.Yazdıkça nefes alıyor,ben aşık oldukça çoğalıyorum.