gece masalı

Gece yarısı anlatılırken uyuyakalındığı için yarım kalan masallar gibi bir daha tamamlayanamayacağımı kulağıma Ortaçgil fısıldıyor.

Ay ışığını gün ışığına tercih ederdi bir zamanlar güneşin güler yüzlü kızı..

Eğriliklerden düzlüklere çıkmak için umutlarından yamalar yapardı,izlerdik uzaktan.



Sulamayı unuttukları zamanlarda gözyaşıyla demini alarak yaşardı,derdini bilemezdik..

Yaprakları kuru.Dilsiz.



Ortaçgil..bu gece dinle son kez beni.Söyle pencere ölü çiçeği'ne şarkısını..sarıl

Ve sus, derdini kimse duymasın..

bazı hikayeler

Puslu bugün İstanbul.

Güneşin bile sırtını döndüğü bir günde vücuduma değen soğuğa vapurda çay ısmarlıyorum.Ne zaman içimdekilerle sessizce bakışmak istesem deniz kenarına götürürüm.Klarnet sürerim merhem niyetine bazen.Sonbaharda yağan yağmurları hiç sevemedim.Sevdiklerime hep güneşin yüzünü sakladım.Sakladıklarıma toz kondurmadım herkes gibi.Bazı hikayeler yazdım içinde ben olmayan.İyice karıştırıldıktan sona tabağın kenarına konulması beklenen çay kaşığı gibi genel geçer tepkilerim olmadığına göre hala farklı birşeyler olmalı bende.’Soğukken bile sıcak’ ..

İstanbul’un havası bu.Belli olmaz sağım solum gibi.Anam babam gibi özlemleri.Durgunluğu bile denizden tuzlu içimin.

Ve Bugün

Puslu İstanbul.

Benim gibi.

vuslat

Beni unutmandan korktuğumu farkettiğim andan beri biriktirdiğim özlemlere daha bir sarılır oldum.Dinlendirdiğim duygularım içimdeki senle beraber büyüdü.İyiyiz.Bazı sabahlarda hani içmeyi unuttuğun acı kahveyi bir an diline değdirip buz gibi olduğunu anladığında suratını ekşitirsin ya, senden haber alamadığımı farkettiğim anlarda öyleyim.Beyaz bir tişört,sol camı kırılmış gözlük.Senin kadar duru mavi.Radyoda içimden tuttuğum şarkı gibi adını andığımda gülümseyişim.

Bir hikaye yazacağım ikimize.Karıştığın güzel bir gece yarısı masalının sende yarattığı hazzı yaşamak isteyişin bu hikayeden.

Özledim

‘Elma dersem çık der gibi Beni özlediysen geL , olmaz mı?’

Sen

Yağmur yağıyor sokaklara

Gidişin gibi sessiz ve ıslak

Oyuncağı elinden alınmış çocuklar gibiyim

Ve yorulmasından korkuyorum ben hasretinin

Gözlerin en mavi,cümlelerin hoyratca duruyor karşımda

Bir sen yoksun

Kalabalık yüz çizgilerin zihnimde

Ve özlemek

Özüm sensiz yolunu bulamıyor

Alışkanlıklarınla gel sen bir akşam

Onlarla beni tanıştır

Önceki ne varsa benle sonraki olsun

Ve olsun aşk

Dokunduğumuz herşey iki kişilik olsun tıpkı

Gözlerin gibi

Mavi

En mavi

Üşütmeseydi önceki yaşanmışlıkların

Sevmekten korkmasaydın şayet

Korkuların bedenine sığabilecek kadar naif olsaydı

Senin için kesmezdim saçlarımı.

Gülümsemiştim ben aslında.

Farkında mısın bilmem ya da hatırlar mısın o günü

Gülümsedim ben.

Ve onu

Onu sadece sen gördün.