koku '

Ten kokusu bu dünyada bir insanı unutturamayacak tek şey.Ve bunu bilerek vazgeçmek zorunda olduğum tüm her şey için ruhumdan özür diliyorum.

Yerine kimseyi koyamadığımız kişilerin hatırlattıkları şeyler gibi koklayarak sırtından öptüğüm annemi kaybedersem bir gün onun bende yaşatacağı şey teninin sıcaklığıdır.Unutamadığım anneannem,yeşil gözlü güzel bir kadındı.Anneme miras aynı koyu renkteki yeşil göz ve yaşamın lezzetini bilme hissi.Evet,onun gibi annem de hayatı boyunca vicdanını ön planda tutarak kendisini üzebilecek herşeyden uzak tutmanın bilinciyle yaşadı.Bazen bu üç nesil kadından kendime düşeni yapamayıp ağladığım için kendimden utanıyorum.Üstelik ölümden de korkmuyorum ben.Halbuki anneannem hayatı boyunca ölümü bir kez olsun düşünmedi.Ondan bana miras da evlenince düğünümde takacağım bir çift küpe ve onurlu yaşama duygusu.Hayatın getirdikleri karşısında onun kadar güler yüzlü,annem kadar dik durabildiğimde mutlu olacağım ben de.Bir sıcak ten ve unutulamayacak bir kokuyla benzeyeceğim anneme.

Anneannemi gıdısından öperdim koklayarak.Annemi sırtından.Ve O’nu da boynundan içime çekerek.Ten kokusunu unutamayacağım sadece üç kişi var;Biri hayatta değil.Öteki de benimle sayılmaz.Bunu bilerek yine de koklamayı seçip ölümsüzleştirdiysem içimde bunun hesabı ancak kendime sorulur,başkasının bunun aldırması önemli olamaz.

Vazgeçsem bile yitirdiklerimin yanında unutamayacağım tek şey teninin kokusu olacak..

-Ten kokusu sinmiş ne tişört ne de tülbent hiç birinin kokusu gitmesin diye yıkamadım.İstersen delilik de-