6.03.2009

belki bu gün var belki yarın yok

Hayatta söylemek istediklerini, duygularını, sevdiğini söylemeyi erteleme. Çünkü hayat planladığın gibi gitmeyebilir, yarın hiç olmayabilir.”

“Onun pahasına bu güne kadar bütün yaşadıklarımı, çabalarımı, silmek istediğim hayata geri dönmek istediğim tek andan başlatmak istiyorum herşeyi.Orada o kararı vermemiş, verememiş olmanın pişmanlığını ömrüm boyunca yaşadım ben çünkü.


Dünyada vedalaşırken görmek istediğim en önemli hesabım Sevim’i, hayatım boyunca hiç kimseyi sevmediğim kadar sevdiğim o kadını bulup ona sevdiğimi söylemekti.Ona o gün söylemediğim herşeyi, içimde büyüyen o yumruyu anlatmak.Belki son anımda ona sarılmak.Şimdi kendimi buna hazırlıyorum.Belki bu bile ertelemek.Ama artık bu son durak biliyorum.Hazır olacağım ve karşısına çıkacağım.

Hayatım boyunca ona git diyişimin sebebi küçük garantilerimi kaybetmek istememekti belki.

Oysa o kararı verseydim, ona daha önce sağğımda gitseydim belki de bütün ömrümce çektiğimden çok daha az acı çekerdim


“Son Ders” Filminden alıntıdır ..

4 yorum:

Adsız dedi ki...

Güzel bir alıntı ellerine sağlık.

Son ders bana göre henüz daha girilmemiş bir hayatın sınıfıdır.

Ne yazıkki hayatımızda son dersin o ders olduğunu anlayamadığımız zamanlarımız ve bir sonraki derse geçeceğimizi görememekten ibarettir.

Bazende her dersi son ders olarak mı yaşamak gereklidir, bilinmez ama son dediklerimiz hep bir yeni dersin habercisidir, bize düşen dersden iyi not alıp yada kötü notla yetinmektir.

Tekrardan ellerine sağlık.

Adsız dedi ki...

Adsıza dedi ki...

Güzel bir alıntı ellerine sağlık

Ne yazık ki hayatımız son dersin o son ders olduğunu anlayamadığımız ve hep bir sonraki derse geçeceğimizi sanmamızdan ibarettir.

Bize düşen ders notu siktiredip bişiyler elde etmektir.

Tekrardan ellerine sağlık ferhan şensoy...

Adsız dedi ki...

sendromdan fırlamış poliana adına susuyorum suya..

soldansay dedi ki...

yarının bugününden cillop olsun e mi!