O ve ben. Hayat hepimize çok adil davranacak ve o hayatımdan hiç gitmeyecekmiş gibi hoyratça harcadığım o zamanlardan bana geri kalan tek pişmanlık ona o zamanda gereken sevgiyi gösteremememdir. Dönmek istediğiniz o anın elinizden kaydığını fark ettiğinizde duygularınız eskisinden daha yoğun fakat zaman oldukça ilerlemiştir.
Onun beni sevdiğinden daha çok sevip benim için uğraştığından daha çok çabalamam neyi ne kadar değiştirir bilemesem de karşısında dimdik duruyorum. Kaybettiğimiz zamanı geri getiremesem de gelecek zamanlarımız için ömürlük uğraşıyorum aşkın yanında güven de benimle yürüyünce.
Şimdi yalnızlığımın ayakları çıplak.
Çoraplarını sen giydir.
Gözlerim güneş kadar sarı.
Tenim soluk.
Sana karşı koruduğum insanların bana yaptıkları yanlışlarla karşındayız. Söylediklerinde haklı çıktın. Aslında en başından beri haklı olan tek sen vardın. Az doğru ve bol yanlışla kapına geldim.
Şimdi ellerimde nasır izleri.
Merhemini sen sür.
Dudaklarım toprak gibi çatlak.
Ruhum susuz.
Bana ellerini ver.
Dönsen bile sırtını , yahut artık hiç özlemesen beni
Karşılığı beklenilmez bazı sevgilerin değeri eksilmediği gibi
Bana ellerini ver.
Üşürlerse koynumda ısıtırım senlen
Yüreğimde bir çocuk telaşı. Bir uçurtma gibi en yükseğe uçmak istiyor hevesle aşkım. İplerini sen tut.
Bana ellerini ver.Yüreğin ikinci bir şansı verir eğer sen de istersen.
1 yorum:
"Şimdi yalnızlığımın ayakları çıplak."
Yalın ayak koşarken ben aşkın peşinden..Tüm akım boşalıyor içimden.. + ile - anlamını yitiriyor akıp giderken..
"Dudaklarım toprak gibi çatlak.Ruhum susuz."
Dudaklarında bulmak varken o serinligi.. güneşin altında kawruluyorum.. Kurtarabilecekken ruhumu kaybolmayı bekliyorum..
Yorum Gönder