" kendinden emin değilsen sevme "

Birbirinin ardına gelen tekerlemeler gibi yorulmak nedir bilmeyen düşüncelerimi aklının peşine saldığımdan beri üzerimde bir ayrılık hikayesinin esas kahramanıyla yüz yüze gelen anlatıcının şaşkınlığı var.Sarmaya başladığında yumak olacağını bilsen de dolaşmayacağının garantisini veremediğin ip gibiyim aynı zamanda.Dokunuşlarım telaşlı.


Sen, başkalarıyla gittiğin konserin dinletmek için kendini beni arar bulduğun bir şarkısında “sen” ve “ben”i “ikimiz”e bağlayan o tek an kadar geçici hislere sahipsin.Bense o birkaç dakika kadar sığabiliyorum hayatına.Mutsuzluklarım toplanılması istenmeyecek kadar kirli değil halbuki.İnsanları korkutan mutlu olabilme ihtimalim.


Yalnızlığıma yakıştırdığım bir mutluluk,Mutluluğa yakıştıramadığım bir yalnızlığım var ve o ihtimaller üzerinde bile yok varlığın.Üzgün değilim.Kurduğun cümlelerdeki yanlış noktalama işaretleri gibi eğriti duramayışım gururumdan değil,gerçek olduğundan.Bir başkası senin cümlende doğru yerdeyse ayrılma vaktidir şimdi.


Sevişmeden önce sevmeyi öğrendiğinde saçlarımı okşarsın.Bir masal anlatırım.Uyuruz.Ve uyandığımızda hatırlanacak bir sevdamız olur ayrılmış olsak bile.