-uçmaktan korksan bile o uçağı indirebilecek gücün varsa o zaman güçlüsündür-
cesaretin kırıldığı halde yapıştırılan bi şey olduğunu anlamam epey küçük olduğum zamanlar rastlar.bu fikri kendime alıştırdığımda da yüreğimden geçen hiçbir sözü esirgemedim.bazen öle kızıyorum ki yanaklarım al al oluo belli etmiorum sanıorum.sanırım beni komik bulmaları da şekerimsi inkarlarımdan.pardon ona inat diolar.ve ben hiç büyümemeyi bu yüzden çikolata kadar seviyorum.ona dayanamıyorum sevdiğim insanın bana “pamuk şekerim” demesine de.büyümüyorum la la la.itirazı olan wersin bebeklerimi alsın misketlerini.balale.konuyu dağıtıyorum mikrodalga gibiyim insanın içini ısıtıyorum ama soğuk da yenebiliyorum galiba.lezzetimi sormak lazım bilemiyorum.
salıncakta sallanırken bi şarkıda geçen yes I would kısmını bağırırarak sölemek istiyorum..saçlarımı tara.bi öpücük kondur..ben ağlasam bile yüzüme bakma döktüğüm bu kirpikler de senin biliosun ama.sen yine “pamuk şekerim” de bana..