23.09.2009

suskunluklarının bile harfleri çok sesli


Birkaç düşünceyle başladı Birkaç duyguyla bitti.Ve hiç çoğalmadık.
Sorulmadı bana fikrim.
Aslında bir noktaya ihtiyacım yoktu tıpkı virgülle ayrıldığımız birkaç cümleye de.
Birkaç anıya da.Birkaç tı çünkü.
Sonra düşündüm.
Düşündüklerim düşlerim kadar güzel değillerdi.
Sonra büyüdüm.
Büyüyünce değişmeye başladı bir şeyler.Suskunluklarım çok sesli artık, biliyor musun?
Gürültüsünden uyuyamıyorum geceleri.
Sonra değiştim.
Sen bunu fark edemeyecek kadar kendinleydin.
Ve ben senle birlikte fazla kalabalık.
Saçlarımla başladım.. Sonra sıra sana geldi..
Kesmek istedim.Kestiysem de atamadım.
Ben de seni bana hatırlatan ne varsa her şeyi bir kutuya kaldırdım.
Beraber atacağız.
Az kaldı uyanışım ..
..
..
.
.
.
Zaman ilerledi Ve :
Vazgeçmek, ruhumun nefesiydi.Bunu başardım..Keşke bu mutlu günde sen de olsaydın..

Hiç yorum yok: